Bekleyenler bitenler


Bu annemin el emeği çeyizimin bir parçası. Canım annem çok güzel iğne oyası yaper. İpeğinialır sarar ağartır, boyar.... Ama benim çeyizimde sadece gördüğünüz bu tapsi örtüsü var. Çünkü, benim canım annem mahelledeki genç kızların çeyizine oya yaparken kızını unuttu :( neyse bunada şükür ya tamamen unutsaydı..... :)))) Annem bana bildiği her şeyi öğretti dantel, örgü, kanaviçe, etamin, dikiş, sadece iğne oyasını atladı. İşte makara orada kopuyor. Aslında beni korumak için öğretmedi annem mahallede kim gelipte;
-kızımızın düğünü yakın bir yazma işlermisin kibar hanım ?
deseydi kabul ederdi bu iş bir süre sonra;
- sen oya yap kızında bu yatak odası yarım kaldı onu tamamlasın ..
Demeye başladılar...
Yardımlaşmayı severim ama ben yatak odasını yaparken düğünü olacak arkadaş piknikler yemekler ve günlerde boy gösterince bende şalterler attı:)))) birdahada yardımlaşmadım:)
O zamanlar kızmıştım şimdi ise gülerek hatırlıyorum. Annem kimseyi reddemediği için çareyi bana öğretmemekte buldu sanırım. Neyse şimdiki zamana dönelim, bir hırka başlanmayı bekliyor ama nasıl yapacağıma karar verene kadar bayağı bekleyecek gibi görünüyor.
Şimdi uzun zaman evde bekleyen ve işime yaramayan atsan atılmaz satsan satılmaz bir kumaşı kesip örmeye başladım. Fotoğrafını çeker çekmez sizinle paylaşacağım..
  • Digg
  • del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Yahoo! Buzz
  • Technorati
  • Facebook
  • TwitThis
  • MySpace
  • LinkedIn
  • Live
  • Google
  • Reddit
  • Sphinn
  • Propeller
  • Slashdot
  • Netvibes

2 yorum:

  1. acemice dedi ki...

    munevver abla ziyaretiniz beni çok mutlu etti teşekkürler...

  2. Adsız dedi ki...

    Annenizin ellerine sağlık çok kibar ve güzel olmuş...